با عرض سلام خدمت شما.در جواب سوالاتی که فرموده بودین...
ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 31 ساله )
با عرض سلام خدمت شما.
در جواب سوالاتی که فرموده بودین جواب داده بشه.
1.همین یک فرزند رو دارین؟بله یک فرزند دارم.
---------
2. وابستگی و نگرانی فقط در مورد فرزندتون هست یا نسبت به سایر اعضای خانواده...
مشاور (خانم صالحی)
با سلام خدمت شما... سوالاتی که ازتون پرسیدم برای تشخیص وسواس یا افسردگی بود. به نظر میرسه شما بیشتر دچار اختلال اضطرابی هستین که می تونین با یک سری راهکار کنترل اش کنین. مثل ورزش مخصوصا شنا یا یوگا. تکنیک های ریلکسیشن و تنفس ام هم خیلی کمکتون می کنه. شما باید سعی کنین وابستگی اتون رو به فرزندتون کم کنین... دلبستگی مثبته ولی وابستگی به شما و پسرتون آسیب میزنه. باعث کاهش اعتماد به نفس اش میشه و استقلال لازم رو برای حضور در اجتماع پیدا نمی کنه. شما بهتره شروع به تمرین کنین مثلا پسرتون رو بذارین کلاس نقاشی و تو همون زمان خودتون برین کلاس ورزش یا هر کلاس دیگه ای تا ذهنتون مشغول بشه و تو زمان غیبت پسرتون دچار اضطراب و دلواپسی نشین... به این واقعیت فکر کنین که پسرتون همیشه نمیتونه در کنارتون باشه. ما سندرومی داریم توی روان شناسی که بهش میگیم سندروم آشیانه خالی. پدر و مادرایی که بعد از ازدواج و ترک فرزندانشون دچار افسردگی میشن گرفتار این اختلال هستن. بنابراین شما از همین الان شروع کنین به تلاش برای رشد و بالندگی خودتون و پسرتون.مراقبش باشین از دور .. اما بهش چسبندگی نداشته باشین. برای خودتون هدف بذارین... کلاس برین .درس بخونین...هنری یاد بگیرین یا حتی اگه براتون امکان داره بیرون یا داخل خونه کار کنین. گاهی یه زمان هایی رو به همسرتون اختصاص بدین مثلا پسرتون رو بذارین پیش یه ادم مطمئن و برین بیرون با هم یه قهوه بخورین. زندگی شما مجموعه ای از ادمهاست. و نباید بقیه قربانی یک نفر بشن.و در نهایت توکل اتون رو تقویت کنین.اینکه تا خدا نخواد برگی از درخت نمی افته و همیشه مراقب عزیزانمون هست. برای کنترل اضطرابتون اگر مهارتهای بیشتری می خواین.از کمک یه مشاوره استفاده کنین.موفق باشین
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}